Τις περισσότερες φορές, η μη λεπτή τροφή σε σκόνη δύσκολα μπορεί να καλύψει τις ανάγκες μας για επιστημονική διατροφή, όπως η εκτροφή κοτόπουλων. Τα κοτόπουλα έχουν μια ιδιορρυθμία (αυτό δεν είναι επιλεκτικοί τρώγοντες). Αν ταΐσουν με τροφή σε σκόνη, θα φάνε πρώτα το μεγάλο κοκκώδες αλλά θα αφήσουν πίσω το μικρό κόκκο.

Συνήθως τα ιχνοστοιχεία που αναμειγνύουμε στην τροφή είναι ως επί το πλείστον μικρά κοκκώδη, επομένως το κοτόπουλο μπορεί να μην μπορεί να λάβει αυτά τα ιχνοστοιχεία και να μην μπορεί να επιτευχθεί ο αναμενόμενος σκοπός τροφοδοσίας.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι η ιχθυοκαλλιέργεια. Αν ρίξουμε μικτή τροφή σε σκόνη στο νερό, η τροφή θα λιώσει στο νερό και δεν θα είναι δυνατό τα ψάρια να φάνε τα διάφορα συστατικά της τροφής. Επομένως, χρειαζόμαστε έναν σφαιροποιητή ζωοτροφών για τη συμπίεση της κονιοποιημένης τροφής σε σφαιρίδια, που είναι βολικό για τα πουλερικά και τα ζώα να τρώνε και επαρκή πρόσληψη διαφόρων ιχνοστοιχείων. Για τροφοδοσία με σφαιρίδια, θα πρέπει να προσαρτηθεί ένας εξοπλισμός επέκτασης με τον σφαιροποιητή τροφοδοσίας, έτσι ώστε η τροφοδοσία διογκωμένης σφαιριδίων να μπορεί να επιπλέει στο νερό για να τα φάνε τα ψάρια.